شعر داستان یک پرنده
پرنده ساکت و خاموشی آمد به خانه من
بال هایش زخمی و با تردید نگاه میکرد بر من
ابتدا جیک جیک و صدا و زبانش نامفهوم
با دهان خود غذا میریختم در آن منقار و حلقوم
کم کم صدایش آشکار شد و فهمیدم معنی آن
جیک جیک مبدل گشت به زبان انسان
ذهنش چون خورشید و قلبش چون ماه
از پرتو صدایش می تابید بر ما
شبی مرا گفت منتظر بمان و استوار چون دیوار
سریع باز میگردم و محو بشود این غم و بار
لانه خود را خواهم ساخت در میان خانه تو
می خواهم بمانم همیشه در کنار تو
گفتا بگذار امشب به آسمان پر بکشم
تکه ای از پل یا هر چیز چوبین شکنم
خرده چوب از این سو آن سو خواهم یافت
منتظر باش از آن لانه ای خواهم بافت
قول ها داد و قول ها گرفت از ما
می خواهد بسازد لانه ای در خانه ما
گفتم بگذار با هم برویم یا روز برو بهتر میدانم
ای پرنده در شب و دیر وقت به مصلحت نمی دانم
برای او داستان ها گفتم از شکارچی و شغال
از موجودات دروغگو و بد و حتی رمال
گفتا صبر و تحملم کم و زودتر باید بروم
تا هر چه سریعتر به ساخت لانه ام برسم
پرواز کنان برفت و ماندم در بی خبری
بیدار و منتظر از شب و تا صبح سحری
پر کشید و رفت و یادش بجا ماند در خانه دل
خاموش بگشت آن همه شور شعف در منزل
صبح ها و شب ها خاطرم آشفته بود
آن پرنده در کجا بنهفته بود
مدتی بعد به بازار پرنده فروشان رفتم
از دیدن او در قفس صیاد بسیار آشفتم
گفتا به هنگام پرواز به زیر پایش دید چند دانه
او که میرفت به یافتن چوب برای لانه
آن شب به روی زمین نشست برای خوردن دانه
عده ای شکارش کردند بسیار استادانه
آن دزد های شبرو آشفته حال
پرش چیدند و در قفس پرچمش کردند بر دیوار
گفتا عاقبت او از من نهان
چون پر و بال او کوتاه و صدایش پنهان
معصوم بیگناه با دلی پر خون
فریبش دادند آن کور دلان مجنون
ابتدا خشمم از او بسیار زیاد
چون به او گفته بودم داستان ها از انسان و صیاد
گفتم توانم آزادی تو را از قفس بخرم
دوباره تو را به آن خانه ببرم
خروار خروار چوب اوردم در آن خانه
اکنون میتوانی بسازی در هر کجایش یک لانه
پرنده گفتا اکنون لیاقت من این است
بمانم زیر دسته شکارچیان حقه باز و پست
گفتم بگو برایت چه کنم
اکنون توانم این قفس پرنده را بخرم
اجازه ای نداد و سکوت میکرد
با قهر و سکوتش پشت به من میکرد
گفتا برو نیازی ندارم به تو وآن خانه
نگران من نباش در قفس هست انوع هر دانه
نگاهش کردم گویی او آن پرنده نبود
صبح و شب نوایی خوش برای من می سرود
ناراحت از گفتار از پیشش رفتم
و او نیز ناراحت از من چون تنها میرفتم
ارسال اشعار به پی سی پیک با ایمیل زیر
mynatilos @ gmail . com
دیدگاهتان را بنویسید